ตอนพิเศษใส่ไข่ [ใครไม่หลงเฮียหลง + โปรดกัดกินกันแต่พอดี]

ตอนพิเศษใส่ไข่

 

Note: AU ที่อากิเป็นแวมไพร์ แล้วน้องกับคุณชายก็รู้จักกัน

 

Content warnings: nsfw, rude words (a bit)

อากิมีเพื่อนใหม่ แต่เอาจริงๆ อีกฝ่ายเหมือนน้องชายของเขามากกว่า

อัลเลน เดอร์ลากูร์ หนุ่มผมทองตาน้ำข้าวตัวผอมที่สูงกว่ากันเกือบช่วงศีรษะ

เจ้าตัวเด็กกว่าเขาห้าปี มีนิสัยอ่อนหวานนุ่มฟู แต่เบื้องหลังรอยยิ้มหวานๆ อากิที่สามารถมองทะลุผ่านมันไปได้ก็รับรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนประเภทคล้ายๆ กัน

ไม่ใช่ตัวแสบ แต่เป็นพวกขี้น้วยช่างอ้อน

 ไม่ใช่เด็กปากจัด แต่พอสติหลุดขึ้นมาก็ฟาดฝีปากซัดกับเฮียได้

เพราะแบบนั้นถึงได้ถูกอกถูกใจ ยิ่งรู้ว่าคนรักของอีกฝ่ายเป็นแวมไพร์เหมือนกันกับเขา อากิยิ่งรู้สึกสนิทสนม

พอสนิทกันมากเข้า พอน้องเริ่มเปิดใจ เริ่มมาค้างคืน เริ่มมานอนดูหนังด้วย เริ่มพาแมวขาวขนฟูของตัวเองมาทำความรู้จักวัยรุ่นส้มที่บ้านอากิ เริ่มชงชามาเสิร์ฟสลับกับกินขนมที่อากิแนะนำ เริ่มยอมสลัดสูทสวยๆ ที่แฟนเจ้าตัวตัดให้มาใส่ เหลือไว้แค่ชุดไปรเวท (ที่จัสติน ไอ้ขี้หวงแฟนเจ้าตัวนั่นตัดให้อีกเหมือนกัน) และยอมเดินควงแขนอากิไปตระลอนทั่วฮาราจูกุ

บทสนทนาระหว่างเรามีตั้งแต่อะไรประมาณว่า

“อยากกินขนม อยากไปเมดคาเฟ่ ไปเป็นเพื่อนหน่อยสิ”

“อ๊ะ ผมไม่เคยไปเลย”

“เดี๋ยวพี่ชายพาไปเปิดโลกเอง!”

ไปจนถึง…

“อากิ ปกติตอนมีอะไรกับเฮีย—”

“มีอะไร?”

“มีเซ็กซ์ ผมรู้นะครับว่าอากิรู้อยู่แล้ว”

“แหมไม่เขินเหรอเนี่ย ไม่สนุกเลยอะ”

“ตอนมีเซ็กซ์กับเฮีย—”

“เมินกันเฉยเลย”

“—อากิดื่มเลือดเฮียด้วยเหรอ”

“เฮียให้ดื่มได้ แต่ดื่มไปจิ๊ดเดียว เรากลัวเฮียหน้ามืดตาลาย แล้วแรงจะตก”

“อ่า”

“อยากให้จัสตินกัดบ้างเหรอ”

“…”

“ถามถูกคนแล้วที่รัก เดี๋ยวพี่ชายจะสอนให้เองน้า”

ต้องบอกว่าอากิถูกใจเพื่อนใหม่ น้องชายคนใหม่ หรืออัลเลนคนนี้ในฐานะอะไรก็ตามที่เจ้าตัวอยากเป็นเป็นพิเศษ 

เพราะเพื่อนน้อยชนิดนับนิ้วได้เหมือนกัน เพราะชินกับการตอแหลตลบตะแลงไม่ให้คนนอกรู้ว่าตัวเองกำลังรู้สึกยังไงเหมือนกัน พอมองตา ก็รู้สึกเหมือนรู้ใจ เราชอบหันมาสบตากันตอนที่ตั้งใจจะแกล้งคนรักตัวโตของตัวเอง ชอบขยับเข้าหากระซิบกระซาบ ชอบหัวเราะกับมุกตลกที่คงไม่มีใครขำนอกจากเราทั้งคู่ 

“อ๊ะ”

เสียงอุทานแผ่วเบาหวานจ๋อยทำเอาอากิกลับมาที่ปัจจุบัน ดวงตาสีอ่อนจ้องเป๋งไปยังหางที่ขยับยุกยิกอยู่บริเวณบั้นท้ายของน้องรัก ลูบเบาๆ จนอีกฝ่ายก้นกระดกก ก่อนจะช่วยขยับบั๊ทปลั๊กรูปหางแมวสีขาวฟูฟ่องของอัลเลนให้เข้าที่เข้าทาง

น้องชายคนดียิ้มหวานเขินอาย และอากิก็นึกอยากจุ๊บอีกฝ่ายแรงๆ ด้วยความเอ็นดู

แต่ยังก่อน…ยังไม่ใช่ตอนนี้

ตอนที่สมาชิกยังมากันไม่ครบ

“อึดอัดอยู่นะ”

“แรกๆ ก็งี้แหละ”

“หันมาสิ เดี๋ยวใส่ให้อากิบ้าง”

เจ้าของไอเดียยิ้มหวานรับพร้อมร้องขอบคุณ คุกเข่าโก่งบั้นท้าย ให้ใบหน้าน้องรักขึ้นสีเรื่อขณะขยับสอดใส่บั๊ทปลั๊กรูปหางจิ้งจอกให้อากิบ้าง

อากิครางแผ่ว อัลเลนใส่เจลให้ในปริมาณมหาศาล ทั้งยังประคองร่างกายอากิด้วยท่าทางอ่อนโยนเหมือนกลัวพี่ชายคนดีเจ็บ ตอนที่ทุกอย่างเสร็จสิ้น เราก็ช่วยกันใส่หูแมวหูจิ้งจอก อัลเลนหน้าแดงแบบพร้อมระเบิด ยืนกุมมือเขย่าขาอย่างไร้มาดคุณชายหยิ่งยโส ส่วนอากิที่ยังไม่ค่อยชินเท่าไหร่กับการใส่อะไรแบบนี้ก็ขยับก้นไปมาอย่างไม่ค่อยสบายตัว

กริ๊ก!

ปลอกคอถูกสวมให้กัน สายตาสอดส่องฝ่ายตรงข้าม รอจนมั่นใจว่าทุกอย่างเข้าที่เข้าทางก็ยิ้มให้กันเขินๆ

อันที่จริง มีอัลเลนเขินอยู่คนเดียว

อากิที่ประสบการณ์ล้นหลามรู้สึกไม่ชินอยู่แปบเดียวก็หาย ควงแขนคนที่ขยับส่ายไปมาจนหางและกระดิ่งบริเวณปลอกคอกระดิก โอบกอดพลางซบหน้าผากลงบนอกน้องชายที่ตัวสูงกว่า ถูไถไปมาจนกว่าน้องรักจะสบายใจ

และทันทีที่อัลเลนหายประหม่า ก็ถึงเวลาสนุก

ประตูห้องนอนเปิดอ้า เรียกสายตาสมาชิกในบ้านอีกสองคนที่กำลังเถียงกันเรื่องมื้อเย็น

เฮียอยู่ทีมนาเบะ

จัสตินอยู่ทีมอาหารอิตาเลี่ยน

ส่วนอากิอยู่ทีมแมวเหมียวกับหมาจิ้งจอก

“เซอร์ไพรส์!”

อากิหัวเราะร่วน ยักคิ้วให้เฮียที่หลุดขำและส่ายหน้าเบาๆ เฮียเคยชินกับการเซอร์ไพรส์ของอากิ แต่ปฏิกิริยาของเฮียไม่เคยทำให้อากิรู้สึกผิดหวัง

ชินแทบตายยังไง ไอ้นั่นเฮียก็ยังตั้ง แถมสายตาของเฮียก็เหมือนพร้อมจะงาบอากิเข้าไปทั้งตัว

เขาปล่อยแขนน้องรักที่เหลือบตามองคนรักตัวเอง จัสตินเหมือนสติหลุดไปแล้ว เจ้าตัวเบิกตากว้าง จ้องอัลเลนด้วยสายตาไม่อยากเชื่อ

…แต่แค่เดี๋ยวเดียวเท่านั้น เพราะถ้าสายตาจัสตินมันใช้แทนปาก ฟันและลิ้นได้ ร่างของอัลเลนก็คงทุกฟาดเรียบไปไม่เหลือ

อากิขยับเข้าหาคนรัก ตวัดแขนโอบคอเฮีย สองขาเกี่ยวเอว ปล่อยให้เฮียประคองบั้นท้าย ครางเบาๆ ขณะที่อีกฝ่ายซุกไซร้ซอกคอ

เขาเหลือบมองน้องชายในร่างแมวเหมียวที่โดนโอบประคองโดยคนรัก อัลเลนจิกนิ้วลงกับบ่าของจัสตินแน่น ดวงตาฉ่ำวาวเต็มเปี่ยมไปด้วยความอยากเหลือบสบ ก่อนที่อากิจะขยิบตา

และนั่นหมายความว่า ‘ทำตามที่พี่ชายบอก รับรอง มันส์หยด’

อากิหันกลับมาสนใจคนรักอีกครั้งหลังจากที่เฮียตีก้นกันอย่างเรียกร้องความสนใจ ยักคิ้วและขบกัดไหล่ของอีกฝ่ายผ่านเสื้อ ดวงตาเฉียงขึ้นเหมือนแมวเปลี่ยนสีเป็นแดงก่ำ เส้นเลือดแตกกระจายเต็มทับตาขาว เขี้ยวเล็กๆ โผล่อวด

“ขอคำนึงก่อนได้ป่ะ”

แทนคำตอบ เฮียกระชากกระดุมเสื้อตัวเองหลุด กดศีรษะอากิจนใบหน้าฝังลงกับไหล่

และอากิก็ทั้งกัด ทั้งเลีย ทั้งไล้เล็มปลุกอารมณ์คนรักที่บีบเค้นบั้นท้ายกันอย่างมันส์มือ

เราขยับเข้าไปในห้องครัว ยอมยกพื้นที่ในห้องนั่งเล่นให้กับคู่รักวัยใสที่เริ่มขยับนัวเนีย

เคาน์เตอร์ครัวถูกใช้แทนเตียง บั๊ทปลั๊กกับหางถูกเฮียกระชากออก อากิแยกขา ลูบหลังมือคนที่กดนิ้วพรวดเข้ามาในช่องทางทีเดียวสามนิ้วขณะที่ตัวยังกระตุกไม่หยุด

เฮียก้มหน้ามาใกล้ คลอเคลียแลกเปลี่ยนลมหายใจ หอมซ้ายหอมขวาเหมือนสุดหมั่นไส้และเอ็นดูจิ้งจอกมือใหม่ที่รำคาญหูและหาง รวมไปถึงปลอกคอที่สวมอยู่ใจแทบขาด

“ไม่ชอบก็ไม่เห็นต้องใส่เลย”

“ใส่เป็นเพื่อนน้อง”

“น้องเธอห้าขวบรึไง”

“ถ้าห้าขวบจริง คิดเหรอว่าเราจะให้ใส่อะไรแบบนั้นน่ะ”

เฮียทำเสียงฮึเหมือนหมั่นไส้ จูบหนักๆ ปิดปากช่างเถียงช่างเจรจา ขบกัดให้อากิเผยอปากอ้า ไม่ต่างจากสองขาที่ถ่างกว้างอย่างเชิญชวน

ตอนที่เฮียผละออก อากิก็หอบหายใจ ยิ้มน้อยๆ พลางลูบแก้มคนรักที่โคตรของโคตรรู้ใจกัน

“ช่วยถอดปลอกคอด้วยได้ไหม คันฉิบหายเลยพับผ่า”

เฮียหลุดหัวเราะ รับคำและช่วยปลดให้ รอจนกว่าอากิที่บิดซ้ายบิดขวาจะสบายตัวสบายใจ ก่อนจะใช้สิ่งที่อากิชมชอบนั่นขยับเข้าออกในร่างกายอากิแทนบั๊ทปลั๊กงี่เง่าไร้ความจำเป็นที่ถูกเตะไปไกลๆ

เราสบตากันขณะทำรัก ต่างฝ่ายต่างจิกศีรษะให้เชิดหน้าขึ้นเพื่อมองหน้า กระทั่งสะโพกยังแข่งกันกระแทกเข้าออกอย่างไม่ยอมแพ้

“จูบหน่อย”

อากิสั่ง และก็ได้รับตามความต้องการ

ไพล่นึกไปถึงน้องชายขี้เขินที่ไม่ค่อยกล้าพูดออกมาตรงๆ ต้องให้คนรักเดาสุ่มเอาอย่างเดียวว่าชอบแบบไหน ถึงเจ้าตัวจะชอบทุกแบบที่จัสตินปรนเปรอให้ แต่อากิก็คิดว่ามันคงจะดีถ้าเจ้าตัวลองได้เป็นฝ่ายหยอกให้คนรักช็อคตาตั้งบ้าง

น้องชายแสนดีคนที่ว่าของอากินั่งคร่อมตักคนรัก เชิดหน้าครางแผ่วเหมือนแมวขณะที่ยอดอกถูกขบกัด บั๊ทปลั๊กถูกมือของจัสตินดึงเล่น เดี๋ยวขยับเข้าขยับออกให้ลูกกลมๆ สองสามลูกเคลื่อนไปทั่วโพรงในร่างของอัลเลน

เขาโอบศีรษะคนรัก ขยับเปลี่ยนท่า ดึงให้จัสตินคร่อมอยู่เหนือร่าง รั้งสองมือให้กดที่รอบคอ

“เดี๋ยวนี้ซนนะคุณ”

“ชอบแบบแต่ก่อนมากกว่าเหรอ”

จัสตินพ่นลมหายใจใส่หน้า ทำหน้าประมาณว่า ‘ถามจริงดิ?’ จนอัลเลนหลุดขำ ลักยิ้มถูกอีกฝ่ายก้มหน้าลงมาฟัด ไรหนวดของอีกฝ่ายทำเอาเขาบิดตัวด้วยความจั๊กจี้

ถึงขาจะอ้าแล้ว พร้อมให้กระชากหางออกแล้วสอดอย่างอื่นเข้ามาแทน แต่อัลเลนก็รอจนจัสตินผละออก ใช้สายตาเหมือนลูกหมาอย่างที่อีกฝ่ายชอบว่าจ้องรอคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ

“แบบไหนก็ชอบทั้งนั้น รู้อยู่แล้วไม่ใช่เรอะ”

“อยากฟังบ่อยๆ ไม่ได้เรอะ”

“ครับ ครับ ได้ครับ พร้อมพูดให้ฟังตลอดเลยครับ”

พออัลเลนเริ่มทำเสียงกระแทกตาม จัสตินที่ปกติจะกระชากเสียงกลับดันทำเสียงอ่อนหวาน ช่างโอ๋ช่างตามใจทุกครั้งที่อัลเลนเอาแต่ใจ เรียกรอยยิ้มบนริมฝีปากของอัลเลนได้อีกหน

จัสตินมือซน ขยับเกี่ยวบั๊ทปลั๊กกันไม่หยุดจนอัลเลนครางหนักๆ ตาลอยขึ้นเล็กน้อย แต่ความรู้สึกที่ได้รับไม่เท่าสิ่งที่ได้รับมาประจำ

สติของเขากลับมาตอนที่จัสตินจูบหน้าผากกันหนักๆ แต่สายตาที่จ้องกันเหมือนอยากดึงบั๊ทปลั๊กออกและแทรกไอ้นั่นที่อัลเลนรับเข้าปากมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วนเข้ามานั่นทำเอาอัลเลนตื่นเต้นจนแทบรั้งจัสตินเข้ามาจูบ

แต่เพราะร่างกายไม่ค่อยเป็นใจ แถมความเขินอายยังมีค่อนข้างมาก เลยได้แต่เอียงคอน้อยๆ สะอื้นเล็กๆ บดสะโพกเข้าหาด้วยจังหวะเนิบนาบ ทำทุกอย่างที่จัสตินเคยสอนและอากิช่วยอธิบายเสริมก่อนยัดหางเข้ารู

จัสตินสูดหายใจลึก และนั่นทำให้อัลเลนรู้ว่าเขามาถูกทาง

รู้ว่าจัสตินจะต้องชอบ หลักฐานคือการที่ไอ้นั่นของอีกฝ่ายขยายใหญ่อัดทั่วรูรักทุกครั้งที่อัลเลนสะบัดหัวและน้ำตาไหลระหว่างร่วมรัก

ก่อนจะปิดท้ายด้วยคำว่า…

“ระหว่างเอากัน ลองบีบคอหรือกัดผมไปด้วยได้มั้ยครับ”

หลังคอที่ขึ้นรอยฟันและเลือดซิบถูกอัลเลนลูบครั้งแล้วครั้งเล่า เส้นผมของเขาไม่ยาวพอจะปิดบังมันได้ และอากิที่เดินควงแขนกับสามีผ่านไปนั่นก็ชอบทำหน้าล้อเลียนพลางส่งจูบมาให้จนอัลเลนขำ

“เธอทำน้องเสียคน”

“โอ๊ย เด็กมันเสียคนในหัวตัวเองเป็นร้อยๆ รอบแล้ว เราแค่ช่วยทำให้ฝันเป็นจริง!”

“พอน่ะ”

ขอบคุณสามีตัวโตของอากิที่ช่วยบีบปากนั่นให้หุบสักที บางที แค่บางที อัลเลนก็อยากกลอกตาและขอร้องให้พี่ชายที่รักไม่ต้องพูดตรงขนาดนั้น

เพราะ-เขา-ก็-อาย!

แต่ความแฮปปี้มีมากกว่า เลยได้แต่ส่ายหน้าและทำปากจู๋เล็กๆ เลียนแบบอากิที่ส่งจูบให้กัน

ส่วนผู้กระทำก็ชอบเดินเข้ามาซบ จัสตินเดินเข้ามารวบตัวเขาไปกอด จูบหนักๆ บริเวณแผลและบริเวณรอยมือ ถอนหายใจรดต้นคอกันไม่หยุดหย่อน

“อย่ารู้สึกผิดน่า—”

“เพราะไม่รู้สึกผิดเนี่ยแหละถึงได้น่ารู้สึกผิด สภาพคุณตอนนั้นแม่ง—”

จัสตินไม่พูดต่อ ทำแค่ถอนหายใจอีกหน แล้วกดจูบลงมาบนแผลเหมือนพยายามปลอบโยน ในขณะที่อัลเลนได้แต่ขำ ตบแขนคนรักที่โอบรอบตัวแปะๆ แทนการให้กำลังใจ

“คุณทำดีแล้วจัสติน” –ตอนนั้นคุณใหญ่กว่าเดิมจนนึกว่าไอ้นั่นแทบจะทำผมฉีกขาดด้วยซ้ำ อัลเลนกระแอมไอ พูดคำที่พร่ำพูดระหว่างทำรักทั้งๆ ที่น้ำลายไหลเปื้อนคาง “ผมชอบมากเลย”

สามารถกลับไปอ่านเรื่องหลักได้ที่รอร.น้าาา <333

เรื่องของน้องอากิ: ใครไม่หลงเฮียหลง

เรื่องของน้องอัลเลน: โปรดกัดกินกันแต่พอดี