NC #เพื่อนไม่สนิทแต่จะติดว้าว #13

เฌอคิดว่า วันนี้เขาได้ใช้แต้มบุญทั้งชีวิตหมดแล้ว

ทีแรกเคยคิดสงสัยว่ามนุษย์บาปหนาอย่างเขาจะมีแต้มบุญสูงสักเท่าไหร่กันเชียว กระทั่งวันนี้นี่ล่ะที่ตระหนักได้ว่าคนตอแหลอย่างเขาคงไม่ได้บาปมากอย่างที่ตัวเองคาด หรือไม่ชาติที่แล้วก็คงจะทำบุญมาเยอะ

ความปรารถนาข้อแรก อยากให้น้ำค้างยอมรับเขาเข้าไปในชีวิต อันนี้เขาได้มาแล้ว

ความปรารถนาข้อสอง อยากให้น้ำค้างมอบความรู้สึกแบบเดียวกันกับมา อันนี้รอแค่คำยืนยันจากปาก แต่ไม่ต้องพูดมาก ร่างกายของมันก็แทบจะกรีดร้องคำนั้นออกมาให้ได้ฟัง

ความปรารถนาข้อสาม อยากจะกอดเกี่ยวร่างกายแข็งแกร่งนี้ รวมเป็นหนึ่งเดียวกันอย่างสมบูรณ์

และในเมื่อเขาได้มาแล้ว อย่าหวังเลยว่าจะยอมปล่อยให้ริบคืน

ชายหนุ่มยืดตัวขึ้นและเลียริมฝีปาก หยดเหงื่อจากปลายคางตกกระทบลงบนท้องน้อยของคนที่นอนอยู่ใต้ร่าง ดวงตาวาววับจับจ้องร่างของคนที่ตนปรารถนาไม่วางตา เก็บเกี่ยวภาพนั้นแทนเลนส์กล้อง จ้องมองคนที่โดนเขาบดเบียดร่างกายท่องล่างเข้าหาอย่างกระหายอยาก แทบจะคำรามด้วยความพอใจเมื่ออีกฝ่ายขยับร่างกายรับอย่างไม่น้อยหน้า

น้ำค้างเปลือยกายนอนหงายอยู่บนเตียง สองขาแยกออกโดยมีเขาแทรกอยู่ตรงกลาง พาดอยู่บนท่อนแขนสองข้าง สะโพกยกขึ้นสูงและอ้ารับสัมผัสดุดันที่ทำให้ทั้งร่างโยกคลอน ชายหนุ่มผมยาวขบฟัน กดนิ้วลงบนท่อนแขน นัยต์ตาพร่าเลือน สมองขาวโพลน ได้ยินเพียงแค่เสียงหัวใจของตนที่เต้นแรงอย่างบ้าคลั่งแข่งกับเสียงหอบหายใจ และเสียงหยาบโลนของผิวกายที่กระแทกเข้าหากัน

เฌอไล่สายตามองใบหน้าที่แดงจัดและเต็มไปด้วยแรงอารมณ์ สันกรามที่นูนขึ้นเพราะอีกคนอดกลั้นไม่ให้ร้องครวญคราง ชายหนุ่มยิ่งขยับร่างกาย จ้องมองริมฝีปากที่เผยอขึ้นเตรียมพ่นเสียงร้องที่อยากฟังมาเนิ่นนานอย่างลุ้นระทึก

…ก่อนจะคำรามเสียงต่ำ เมื่อน้ำค้างกระชากเขาให้โน้มเข้าหา บดเบียดริมฝีปากยามที่ท่อนล่างกดเข้าหากันราวกับกลัวจะต้องแยกห่าง มุกจากท่อนบนท่อนล่างทำให้น้ำค้างมัวเมา ลมหายใจร้อนผ่าวจากอีกคนทำให้รู้สึกล่องลอย

เฌอสัมผัสทุกตารางนิ้วบนร่างกายของน้ำค้างอย่างหลงใหล ทิ้งรอยตีตราไว้บนทุกที่ที่ลากผ่าน ตอกย้ำให้อีกฝ่ายได้รู้ว่าจะไม่มีทางยอมปล่อยให้หายไปเป็นครั้งที่สอง

ชายหนุ่มกดจูบลงบนทุกรอยแผลที่ถูกทาบทับไว้ด้วยรอยสัก สองมือขยำขยี้สะโพกแน่น ปลายนิ้วขยับแยกมันออกกว้าง ใช้แก่นกายสำรวจทุกพื้นที่ผิวภายใน รุกล้ำเข้าไปในจุดที่ไม่มีใครย่างกราย ใช้มุกเม็ดเล็กขยี้ย้ำในจุดที่ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกดี ด้านในของน้ำค้างร้อนผ่าว บีบเค้น เกาะเกี่ยวและดูดกลืนอย่างไม่ยอมให้ตัวตนของเขาได้ผละออกไป

ชายหนุ่มยกใบหน้าขึ้น จ้องมองใบหน้าของน้ำค้างที่หอบหายใจหนักหน่วง

ดวงตาสีเข้มสั่นคลอน ใบหน้าขึ้นสีเรื่อ ผมยุ่งเหยิงยกระกรอบหน้า ริมฝีปากบวมช้ำเม้มแน่น

“ร้องสิคุณ กลัวหมาตัวไหนมันได้ยิน”

ชายหนุ่มคำรามเสียงแหบพร่า ขบกัดริมฝีปากดื้อรั้น สัมผัสที่หนักแน่นรุนแรงที่เกิดจากความอัดอั้นหลายปีของเฌอเริ่มเบาบาง เปลี่ยนเป็นเนิบนาบ ครูดมุกไปตามจุดต่างๆ อย่างช้าๆ หมุนวนในจุดที่รู้ว่าจะทำให้น้ำค้างแทบคลั่ง กดย้ำตัวตนจนร่างกายของคนที่ขบกรามแน่นกระตุก ฉีกยิ้มร้ายกาจเมื่อข้างในของมันแทบจะกรีดร้องเรียกของๆ เขา

“อยากได้ยินเสียงมึง ค้าง ร้อง-เร็ว-คุณ”

กระแทกตัวเข้าออกตามจำนวนพยางค์ น้ำค้างที่เกร็งไปทั่วร่างอย่างพยายามห้ามเสียงร้องเอ่ยปฏิเสธทางสายตา

“ไม่มีปัญญาทำ? ให้กูสอนไหม”

ชายหนุ่มเสียงสั่น น้ำเสียงแหบพร่าและเต็มไปด้วยแรงอารมณ์ ความท้าทายฉายชัดจากดวงตาและสีหน้า

แต่ยังพูดไม่ทันจบประโยค อีกคนก็จับเขาพลิกร่าง น้ำค้างที่กำลังหัวเราะอย่างสะใจที่คราวนี้ได้กลายเป็นฝ่ายยั่วประสาทขบกรามแน่น ชายหนุ่มคุกเข่า มือข้างหนึ่งยันร่าง มืออีกข้างโดนดึงไปข้างหลัง ใครบางคนตามมาทาบทับ ครูดมุกไปกับรอยแยกของบั้นท้าย จ่อส่วนปลายที่ช่องทางร้อนผ่าว หมุนวนเวียนยั่วเย้าราวกับจะรู้ว่าเขาติดใจรสชาติของมัน

ปลายนิ้วของเฌอรุกล้ำเข้ามาในริมฝีปาก บดขยี้ที่ปลายลิ้นก่อนจะผละออกมาจับคาง น้ำค้างเชิดหน้าขึ้นเมื่อด้านหลังถูกรุกล้ำอย่างเชื่องช้า ราวกับจะกระตุ้นให้เขากลายเป็นฝ่ายร้องขอ ชายหนุ่มผมยาวเอียงคอรับริมฝีปากที่ขยับมากดจูบ ประทับลงบนหัวไหล่ ขยับไล่ไปตามแนวสะบัก อ่อนโยนแต่หนักแน่น กระซิบผ่านถ้อยคำรักอย่างเงียบงัน

“ความจริงทำท่านั้นเพราะอยากเห็นหน้ามึงมากกว่า แต่ไม่เป็นไร ยังมีโอกาสได้เห็นอีกเยอะ”

น้ำค้างไม่แน่ใจว่าควรหงุดหงิดน้ำเสียงมั่นอกมั่นใจนั้นก่อน หรือชอบใจกับความคลั่งที่มันมีให้กันก่อน

เขาเป็นคนอารมณ์รุนแรง และพอเห็นว่าคนที่ชอบทำทีเล่นทีจริงมอบความรู้สึกรุนแรงตอบกลับมาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกพอใจ

“…และตอนนี้อยากได้ยินเสียงมึงมากกว่า กูจะเอามุกกูขยี้ความดื้อด้านของมึงให้ดู”

“ทำให้กูร้องได้ กูเลี้ยงเหล้า”

อีกฝ่ายเหมือนจะชะงัก น้ำค้างกระตุกยิ้มเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะแหบพร่า ตามมาด้วยคำว่า ‘ไอ้เชี่ยพี่น้ำค้างแม่ง’ ที่ข้างหู…น้ำเสียงระอาขบขัน อัดแน่นไปด้วยความรักใคร่ที่เขาคงจะได้ยินไปอีกนาน

ร่างกายประสานเข้าหากันอีกครั้ง ทีแรกเนิบนาบเชื่องช้า ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นรุนแรงดุดัน สะโพกของน้ำค้างบดเบียดอยู่ตรงหน้าขาของเฌอ รอยสักรูปปีกสีดำเหนือสะโพกกำลังสะบัดโบกกระพือตามจังหวะหยาบโลน เชิญชวนให้ผู้บุกรุกทำให้มันสะบัดบินด้วยความรุนแรงยิ่งกว่าเดิม

ใครคนหนึ่งไม่ได้รับเสียงร้องครวญครางที่ปรารถนา เพราะไอ้จอมดื้อด้านยังคงกัดปากและขบฟัน เฌอหัวเราะเสียงต่ำ โคลงศีรษะอย่างยอมแพ้ยามกดสายตามองบั้นท้ายที่ขยับบดเบียดร่างกายของเขา

ชายหนุ่มโน้มตัวกอดคนรัก ขยับปลายนิ้วไปบดคลึงริมฝีปาก ขยับเข้าไปภายใน ยอมปล่อยให้อีกฝ่ายกัดจนขึ้นรอยฟัน เสียงของมันไว้ค่อยได้ยินวันหลัง จะเอาชนะกันเพราะเรื่องบนเตียงจนมันปากแตกนี่งี่เง่าสิ้นดี

น้ำค้างไถลตัวไปกับเตียง ขบเม้มปลายนิ้วยามซบหน้าและแผ่นอกลงกับฟูกนอน มีเพียงสะโพกที่ยังลอยอยู่ในอากาศเพราะกำลังขยับรับสัมผัสหนักแน่น มือข้างที่ถูกดึงไว้ถูกปล่อยให้เป็นอิสระเมื่อเฌอขยับมาปรนเปรอให้กัน มือข้างที่ยันตัวไว้ในทีแรกเปลี่ยนมาจับทาบทับกับมือของเฌอ ขยับเป็นจังหวะยามที่อีกฝ่ายซบหน้าลงกับแผ่นหลัง วนเวียนกดจูบอย่างไม่รู้เบื่อ

สองร่างกายเสียดสี หัวใจของเฌอเต้นแรงอัดแผ่นหลังของน้ำค้าง คลื่นอารมณ์โหมกระหน่ำยามที่ต่างพากันปลดปล่อย ร่างกายสั่นระริกอย่างพึงใจในรสสัมผัส

เฌอเกี่ยวปลายผมที่หลุดลุ่ยของน้ำค้างออกจากหลังคอ ขยับไปกดจูบซ้ำๆ บนรอยสักรูปประหลาดตรงต้นคอ ดวงตาคมขวางวาวโรจน์ เผยอปากกระซิบที่ข้างหูของคนที่เขายังไม่ยอมปล่อยออกจากอ้อมกอด

“เราสองคนเป็นของกันและกันแล้วค้าง มึงอย่าหวังว่ากูจะยอมปล่อยมึงไปง่ายๆ เหมือนเมื่อตอนนั้นอีก”