NC #อวสานบราเธอร์โซน #08

จินกะพริบตาแล้วหลุดหัวเราะ ก่อนที่พวกเขาจูบนัวเนียกันอยู่ในห้องน้ำอีกครั้ง โจเอลคำรามเสียงต่ำในลำคอเมื่อจินขยับเอาร่างกายท่อนล่างของตนเองเข้าถูไถ พี่ชายเหลือบมองเขาด้วยสายตายั่วเย้าและปรารถนา ในหัวน้องชายเต็มไปเรื่องลามกที่นึกอยากทำกับพี่ชาย ตรึงจินไว้ที่ผนัง กระแทกกระทั้นให้พี่ชายยอมสยบอยู่ใต้ร่าง เขานึกสงสัยว่าจินจะทำสีหน้าแบบไหน จะพูดจาลามกใส่เขาอย่างที่เคยทำ หรือว่าจะร้องครวญครางอ้อนวอน โจเอลเลียริมฝีปาก จินทำเขาดีแตก

“นายเคยบอกว่าทำในห้องน้ำเร้าใจ” โจเอลกระซิบที่ข้างหูพี่ จินที่กำลังเคลิบเคลิ้มกับรสจูบทำหน้าเลิ่กลั่ก พี่ชายตัวแสบจำได้ดีว่าพูดเรื่องน่าไม่อายแบบนั้นให้เขาฟังตอนไหน “ถ้าไม่ติดว่าปาปารัสซี่จะจับภาพหลังเรานัวเนียกันเสร็จและออกจากที่นี่ได้—”

“ห้องน้ำที่บ้านก็เร้าใจนะ”

โจเอลหลุดขำ เขาชะงักเมื่อจินขยับตัวไปนั่งคุกเข่ากับพื้นอย่างไม่กลัวเปื้อม พี่ชายใช้ปากรูดซิปกางเกงและดึงรั้งอันเดอร์แวร์ของเขาลง ลมหายใจของโจเอลกระตุกเมื่อพี่ชายหลับตาและเอาแก้มถูไถความร้อนผ่าวด้วยสีหน้าอดกลั้น เขาฝังนิ้วลงในเส้นผมนุ่มนิ่ม ใจหนึ่งอยากดึงศีรษะของพี่ชายออก แต่อีกใจกับอยากทำในสิ่งที่ตรงกันข้าม เขาอยากเห็นสีหน้าตอนจินใช้ปากตัวแทบสั่น

แต่ก่อนที่จะตัดสินใจได้ จินที่หลับตาก็เหลือบตาขึ้นมองเขาด้วยสีหน้าจริงจัง สองมือเอื้อมจับสะโพกเขาไว้แน่น

“ถ้าฉันทำให้ ต่อไปนายจะมาเล่นตัวหรือปฏิเสธให้ตายยังไง ฉันก็จะทำให้นายเป็นคนรักฉันให้ได้”

“เราก็รักกันอยู่แล้วไม่ใช่หรือไง”

“ฉันหมายถึงคนรักแบบคู่สามี โจ”

โจเอลหลุดขำ เขาลูบแก้มพี่ชายเบาๆ “ทำไมต้องยึดติดกับสถานะของพวกเราขนาดนั้นด้วย”

จินไม่ตอบ เขาไม่อยากยอมรับตรงๆ ว่าเขาทนไม่ได้ที่เห็นน้องชาย ‘ทำรัก’ กับคนอื่นผ่านหมวกไทม์แมชชีน ถ้าเพื่อนนักวิทยาศาสตร์ของโจเอลไม่ดึงเขากลับมาที่โลกปัจจุบันก่อน ไม่หัวโจเอลก็หัวคนที่โจเอลร่วมรักด้วยต้องได้อาบเลือด

ทุกความรักที่มาจากโจเอล เขาต้องเป็นคนได้

โจเอลไม่ละสายตาออกจากใบหน้าของพี่ชาย หัวใจของเขาเต้นแรงขณะที่มองสีหน้าที่ไม่เคยเห็นมาก่อนของจิน ดวงตาคมปลาบฉ่ำรื้น ริมฝีปากเห่อร้อน แก้มแดงก่ำ เหงื่อเม็ดโตที่ซึมอยู่บนหน้าผาก จินทำหน้ากระหายอยาก ใช้ลิ้นดูดเลียร่างกายของเขาราวกับมันเป็นของหวานรสเยี่ยม ทันทีที่จินเหลือบตาขึ้นมอง โจเอลก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป

หน้าขาปะทะเข้ากับแก้มของพี่ชาย จมูกของจินฝังเข้าไปในกลุ่มเส้นขน โจเอลมองทุกปฏิกิริยาของจินอย่างไม่ละสายตา ปลายนิ้วของพี่ชายที่สั่นระริก คิ้วที่ขมวดแน่น ลิ้นที่ลากมาจนถึงส่วนปลาย ขยี้ละเลงจนฉ่ำไปด้วยน้ำรัก จินหอบหายใจรุนแรงแต่ยังปรนเปรอให้เขาไม่หยุดปาก ชายหนุ่มคำรามเสียงต่ำ เขาพยายามรั้งหน้าของจินให้ออกห่างยามที่รู้ตัวว่ากำลังจะปลดปล่อย แต่พี่ชายตัวดีกลับยึดร่างเขาเอาไว้แน่น

โพรงปากของจินเต็มไปด้วยน้ำรัก จินที่พยายามกลืนมันลงคอสำลักเพราะปริมาณที่มากเกินไป มันไหลเยิ้มออกมาจากมุมปาก ชายหนุ่มตาพร่างพรายตอนที่โจเอลดึงเขาให้ลุกขึ้นยืน น้องชายใส่กางเกงตัวเองลวกๆ ก่อนจะดึงเขาเข้าไปกอดจากด้านหลัง จินมองมือของน้องที่จับอยู่ตรงเป้ากางเกงของตนแล้วหันกลับไปมองโจเอล อ้อนวอนเสียงเบา

“ทำให้บ้าง นะ?”

แทนการตอบรับ โจเอลฝังใบหน้าลงกับซอกคอ มือรูดรั้งกางเกงของเขาลง โจเอลค่อยๆ กอบกุมส่วนร้อนผ่าวของพี่ชาย ใช้ปลายนิ้วหยอกส่วนปลายที่ฉ่ำเยิ้ม เขาวางคางไว้บนไหล่ของจิน เอาแก้มแนบกับไฝบนแก้มของพี่ชาย มือข้างหนึ่งขยับเข้าไปในเสื้อเชิ้ต บีบคลึงไปตามร่างกายของพี่ที่ยืนตัวอ่อน มืออีกข้างเริ่มขยับรูดรั้ง ปรนเปรอพี่ชายด้วยปลายนิ้ว จินหอบหายใจ ก่อนจะต้องกัดปากแน่นเมื่อได้ยินเสียงคนเปิดประตู

โจเอลเอียงคอมองพี่ จินดูท่าจะตื่นเต้นมากกว่าเดิมเป็นเท่าตัวเมื่อรู้ว่ามีคนอยู่ข้างๆ และพร้อมจะค้นพบว่าพวกเขาแอบทำอะไรกันในที่แห่งนี้ทุกเมื่อ จากที่โจเอลตั้งใจจะผ่อนแรงและเบามือกับพี่ชายสักหน่อย เขาก็เปลี่ยนใจ รูดรั้งส่วนร้อนผ่าวอย่างแรงจนจินตัวกระตุก ขยับเอาส่วนที่แข็งคัดขึ้นมาอีกครั้งของตัวเองถูเข้ากับด้านหลังผ่านกางเกงจนพี่ชายส่ายสะโพกรับ

“โจ ช่วยพี่นะ—”

คำขอร้องน่ารักนั่นหายไปเมื่อโจเอลขยับหน้าเข้าไปจูบกับจิน ใช้ลิ้นทักทายโพรงปากที่ดูดกลืนร่างกายกันเมื่อครู่ ก่อนจะกระทั้นพี่แรงๆ ราวกับจะสอดใส่หลายทีจนจินตัวสั่น ปลดปล่อยออกมาทะลักฝ่ามือ

______________________________________________

#อวสานบราเธอร์โซน

กลับไปอ่านต่อที่ >> https://writer.dek-d.com/3-14/writer/viewlongc.php?id=1956114&chapter=8