NC ลูกของคุณไม่ได้น่ารักสำหรับผม #11

NC ลูกของคุณไม่ได้น่ารักสำหรับผม #11

            “ฉันไม่มีทางเกลียดนาย”

            ธีโอคลี่ยิ้ม “เพราะงั้น…”

“ทำอย่างที่นายต้องการเถอะ”

           

คำอนุญาตสั้น ๆ อย่างจำยอมของเจสันทำให้ธีโอยิ้มอย่างเอ็นดู พ่อมดถูกปลดเสื้อผ้าออกอย่างง่ายดาย ธีโอใช้เวลายาวนานในการสัมผัสทุกส่วนของเจสันอย่างหลงใหล เขาสูดกลิ่นกายของเจสัน กดจูบลงบนทุกส่วนอย่างที่เคยอยากทำมานาน

ชายหนุ่มค้นพบว่าความปรารถนาที่มีต่อตัวเจสันเสมอมามันรุนแรงมากขึ้นทุกที ใบหน้าของเจสันที่ไม่เคยเห็น ทุกส่วนในร่างกายของเจสันที่ไม่เคยได้สัมผัส แรงเต้นของหัวใจที่ดังก้องและเสียงร้องครางเสียงหอบกระชั้นที่มอบให้แก่เขาเพียงผู้เดียว

           

ธีโอพลิกตัวเจสันให้หันหน้าเข้าหาผนัง เจสันจิกเล็บลงบนผนังถ้ำ สายตาของเขาพร่าเลือน เสียงครางที่เขาไม่เคยปล่อยออกมาใครได้ยินดังอื้ออึง มือของธีโออยู่ทุกที่ เคลื่อนไหวไปในส่วนที่ลึกที่สุดและโอบกอดเขาอย่างแนบแน่นที่สุด

           

ชายหนุ่มมองแผ่นหลังสีเข้มที่สะท้อนกับแสงจากอีกฝั่งจนเป็นประกายสีทอง เขาไล้ปลายนิ้วจากต้นคอ ผ่านกล้ามเนื้อข้างกระดูกสันหลัง เค้นคลึงบั้นท้ายและสะโพกของอีกฝ่ายอย่างเอาแต่ใจ

           

หน้าขาของธีโอกระทบกับสะโพกของเจสันเป็นจังหวะ เหงื่อของธีโอกระเด็นลงมากระทบแผ่นหลังของพ่อมด เจสันหลับตาแน่น น้ำตาที่เกิดขึ้นเพราะความกระสันหยดผ่านแก้มและปลายคาง ริมฝีปากเปล่งชื่ออดีตเด็กชายไม่ประสาด้วยความกระสัน สะโพกและขาสองข้างของเขาสั่นระริก ทั้งยังขยับไปมารับแรงกระแทก เขาสะดุ้งอย่างรุนแรงเมื่อธีโอกัดลงมาบนหลังคอจนขึ้นรอยฟัน ธีโอมองรอยประทับนั้นแล้วกดจูบลงไปหลายสิบครั้ง

           

พ่อมดซบแก้มลงกับหลังมือ หอบหายใจอย่างหนักหน่วงทุกครั้งที่ธีโอดันสะโพกเข้ามาจากทางด้านหลัง ก่อนจะถูกดึงใบหน้ากลับไปเพื่อรับจูบหลายหน ธีโอส่งยิ้มให้กับเขา มันไม่ใช่รอยยิ้มที่เขาเคยเห็นจากอีกฝ่ายมาตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อน แต่มันเป็นรอยยิ้มหวานจัดแบบที่ทำให้เขาไม่กล้าสบตากับอีกฝ่ายตรง ๆ และเมื่อพยายามจะหันหนี ธีโอก็จะดึงคางเขากลับมาสบตากันตามเดิมอย่างไม่ยอมแพ้

           

“เจ็บหรือครับ” ธีโอใช้หลังมือเช็ดน้ำตาของอีกฝ่ายอย่างเบามือ แม้ว่าน้ำตาจะไหลพราก แต่ร่างกายที่ขยับตอบรับเขาบ่งบอกว่ามันเป็นน้ำตาจากความรู้สึกแบบไหน เจสันส่ายหัว หันกลับไปซบหน้าลงบนท่อนแขนของตัวเองอีกครั้ง

           

“ทำต่อสิ” คำสั่งสั้น ๆ ดังออกจากปากของพ่อมด ธีโอยิ้มจางเมื่อเห็นว่าใบหูที่โผล่พ้นเส้นผมสีเงินแดงจัด เขากดจูบลงบนสะบักของอีกฝ่ายอย่างหวงแหน ยกขาของเจสันข้างหนึ่งขึ้นตั้งฉากกับพื้น ก่อนจะดันสะโพกของตัวเองเข้าไปอีกหลายสิบครั้ง

           

เจสันเหนื่อยแทบขาดใจหลังจากปลดปล่อยออกมาหลายต่อหลายครั้ง เขาหันไปกอดร่างของธีโอแน่น ขยำเสื้อคลุมบนร่างของอีกฝ่ายแล้วหอบหายใจแรง ๆ พ่อมดหรี่ตา ในขณะที่เขาเปลือยทั้งตัว อีกฝ่ายกลับยังใส่ชุดอยู่ครบองค์ มีเพียงแค่กางเกงที่ถูกดึงร่นไปยังสะโพกจนอดไม่ได้ที่จะต่อยไหล่ธีโอเต็มแรง…ที่ไม่ต่างจากการวางมือเพราะคนทำแทบไม่มีเรี่ยวแรงหลงเหลืออยู่ในตัว

ธีโอลูบหลังชุ่มเหงื่อของเจสัน กระชับอ้อมกอดแล้วพาอีกฝ่ายเดินไปนั่งอีกทาง ชายหนุ่มนั่งพิงผนังถ้ำ ปล่อยให้เจสันนั่งซบอย่างไร้เรี่ยวแรงอยู่บนอก สองมือวางอยู่บนไหล่ของเขานิ่ง

พ่อมดหลับไปโดยไม่รู้ตัว ธีโอใช้เวลาช่วงนั้นไปกับการกดจูบทั่วใบหน้ากระทั่งอีกฝ่ายสะลึมสะลือตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เจสันยืดตัวขึ้นพร้อมทั้งยกมือขึ้นยันผนังถ้ำด้านหลัง ธีโอจูบต้นคอของพ่อมดเบา ๆ อย่างเอ็นดู ก่อนจะชะงักเมื่อเจสันสอดปลายนิ้วของตัวเองเข้ามาในโพรงปาก หยอกล้อกับปลายลิ้นด้วยสีหน้าพอใจ ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกระสันของเจสันทำให้ธีโอขบกัดปลายนิ้วของพ่อมดแรง ๆ อย่างมันเขี้ยว เจสันตัวสั่น แลบลิ้นเลียริมฝีปากสลับกับหอบหายใจอย่างรู้สึกดี

           

“ฉันไม่ได้บ้าจี้ที่นิ้ว ธีโอ” พ่อมดกระตุกยิ้ม กดนิ้วลงบนลิ้นของอีกฝ่ายแรง ๆ ก่อนจะถอนปลายนิ้วออกมาอย่างเชื่องช้า

           

“ผมรู้เจสัน แต่ยิ่งรู้ว่าคุณเป็นอะไร ผมยิ่งอยากทำมากขึ้นทุกที” ชายหนุ่มฉีกยิ้มกลับ ยิ้มอย่างยียวนเมื่อเจสันหรี่ตาลง กระซิบเสียงกวนประสาท เอื้อมมือข้างหนึ่งไปประคองสะโพกที่อีกฝ่ายเริ่มขยับบดเบียดลงมา

           

ธีโอกระชับมือของเจสันแน่น สอดประสานนิ้วเข้าด้วยกัน จูบหลังมือของเจสัน ก่อนจะเงยหน้ารับจูบจากริมฝีปากหวานล้ำจากพ่อมดที่โน้มเข้ามาประกบลงมาอย่างแม่นยำ

           

ดวงตาของเจสันเป็นประกายสีทองสะท้อนกับแสงจากตรงหุบเขาที่อยู่ไม่ห่าง หยดเหงื่อบนกรอบหน้าของพ่อมดกระเด็นเปื้อนตัวชายหนุ่มที่ชะโงกหน้ามาขบเม้มไปทั่วลำคอของพ่อมดอย่างไม่คิดรังเกียจ เขานึกอยากผลักเจสันให้นอนหงายไปกับพื้นดิน จึงได้เอื้อมมือไปดึงเสื้อผ้าของเจสันที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้นมาปูไว้เบื้องหลังแล้วดันพ่อมดที่เกี่ยวเอวเขาแน่นลงไป

           

พ่อมดใช้สองมือประคองใบหน้าของเขาไว้ไม่ห่าง อ้าปากรับจูบรอบแล้วรอบเล่า ธีโอหัวเราะเสียงต่ำในลำคอเมื่อเขากดสะโพกลงไปแรง ๆ อย่างจงใจแกล้ง ก่อนที่จะโดนเจสันกัดริมฝีปากล่างแรง ๆ อย่างเอาคืน

           

เจสันหอบหายใจใส่ใบหน้าชายหนุ่มที่โน้มหน้ามาจนชิด ธีโอยิ้มจนเห็นเขี้ยวอย่างยียวนและเปลี่ยนเป็นหวานล้ำเมื่อได้ยินเสียงของเขา พ่อมดฝังมือลงในเส้นผมของธีโอที่ยาวระต้นคอดูน่ารำคาญ เจสันเคยบ่นหลายครั้งเรื่องให้อีกฝ่ายตัดผมเสียที แต่ธีโอก็บ่ายเบี่ยงทุกครั้ง ทั้งยังเป็นฝ่ายดันตัวเขาไปนั่งแล้วจัดการกับผมของเขาให้แทน

           

ดวงตาของธีโอเหมือนดึงดูดสติสัมปชัญญะของพ่อมดไปจนหมดสิ้น เจสันจำได้ดีว่าเขาชอบสีท้องฟ้ายามค่ำคืนในดวงตาชายหนุ่มตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เห็น มันเป็นประกายล้อกับแสงที่ลอดเข้ามา เสี้ยวหน้าด้านหนึ่งของธีโออยู่ในความมืด ขณะที่เกล็ดของแก้มอีกด้านเป็นประกายแวววาวจนเขาอดไม่ได้ที่จะยื่นมือไปลูบไล้ด้วยความหลงใหล

           

ความรู้สึกของเขาที่มีต่อธีโอต่างจากความรักที่เขามอบให้กับเอเดน อย่างน้อยเขาก็ไม่คิดจะกอดจูบไปทั่วตัวเอเดนอย่างที่เขากำลังทำกับธีโอ พ่อมดหลับตาลงอย่างเป็นสุขขณะที่ธีโอเติมเต็มตัวเขาด้วยร่างกายของตัวเอง

           

ธีโอมองเจสันที่หลับตาพริ้มนิ่ง เขานึกอยากดึงตัวเจสันขึ้นมากอดไว้แนบอก ออกคำสั่งให้อยู่ข้างเขาตลอดไป อายุขัยของมังกรช่างยาวนาน ธีโอไม่แน่ใจว่าสายเลือดของมนุษย์ครึ่งหนึ่งที่ไหลเวียนอยู่ในตัวจะทำให้อายุขัยของเขาเป็นแบบของมนุษย์หรือไม่ แต่ชายหนุ่มรู้ดีว่าไม่ว่าอายุขัยของเขาจะยาวนานเท่าพ่อหรือสั้นพอกับแม่ เจสันก็จะจากเขาไปก่อนที่เขาจะตาย

           

เสียดาย ที่รู้ตัวและเริ่มพัฒนาความสัมพันธ์ช้าเกินไป

           

น้ำตาหลายหยดไหลลงผ่านคางของชายหนุ่ม ตกกระทบผิวสีเข้มที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อของเจสันที่อยู่เบื้องล่างจนพ่อมดลืมตาขึ้นมาใหม่ เขามองน้ำตาของธีโออย่างเจ็บปวดเพราะรู้ดีว่าอีกฝ่ายคิดอะไร ความจริงเกี่ยวกับชีวิตของเขาทำให้ธีโอเศร้าเสมอมา

           

“อย่าร้องไห้เลย” พ่อมดพึมพำ เอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาของอีกฝ่ายอย่างเบามือ “ฉันยังอยู่ตรงนี้ สนใจฉันที่นอนอยู่ตรงนี้ก็พอ”

           

ธีโอทำตามคำสั่ง เขาปัดความคิดที่น่าเจ็บปวดออกไปจากหัว มอบความรักทุกอย่างเท่าที่เขาจะมีให้ได้แก่เจสันด้วยความยินดี





กลับไปอ่านต่อได้ที่: https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1771242&chapter=12