threepointonefourYaoiNC

   เวลาที่โบลิเวียเดินช้ากว่าที่ไทยอยู่หลายชั่วโมง วันนี้ของน้ำค้างเป็นเหมือนเมื่อวานของเฌอ สิบโมงเช้าที่ไทยตรงกับห้าทุ่มที่โบลิเวีย แต่เวลาไม่เป็นปัญหาสำหรับคนทั้งคู่ โทรศัพท์มือถือเครื่องบางยังคงแนบอยู่กับใบหู ปากยังส่งเสียงพูดคุยให้สมกับระยะเวลาที่ห่างกัน             ไม่เจอกันแค่สามสัปดาห์ แต่ทำราวกับว่าห่างกันไปสักสามปี บทสนทนาแทบจะหาสาระไม่ได้ เต็มไปด้วยถ้อยคำกวนประสาทที่มาพร้อมน้ำเสียงยียวน กับเสียงแค่นหัวเราะที่เต็มไปด้วยความระอาใจ             เฌอเรียงร้อยเรื่องราว น้ำค้างซึมซับถ้อยคำ ท่านฝุ่นโอบกอดบรรยากาศสีลูกกวาดที่มนุษย์ตาพร่าเลือนมากเกินกว่าจะมองเห็นมัน             แมวเมนคูนตัวโตมองพ่อที่แม้จะฝังมือกับขนของตน แต่สายตาเลื่อนลอยออกไปไกล ท่านฝุ่นไม่ได้โกรธพ่อหรอก ค่อนข้างชอบด้วยซ้ำที่พ่อค้างอารมณ์ดี เห็นพ่อเป็นแบบนี้ ท่านฝุ่นก็อารมณ์ดีตาม อีกอย่าง เขารู้ดีว่าหมาเฌอก็เป็นแค่หมาเฌ...

ชายหนุ่มผมส้มโน้มหน้ามาใกล้ใบหน้าของคนเมา สองคนจ้องตากันนิ่งอย่างดูเชิงยามพ่นลมหายใจกลิ่นแอลกอฮอล์รดใบหน้าของกันและกัน สุดท้ายคนเมากว่าก็ยอมแพ้ น้ำค้างปล่อยข้อมือของเฌอออกและปล่อยให้อีกฝ่ายทำตามใจ พลางขยับมือไปตรงหน้า สัมผัสอะไรบางอย่างที่ดุนดันขึ้นมาใต้อันเดอร์แวร์ของอีกคนนิ่ง สองคนขบกรามพร้อมกันยามรูดรั้งฝ่ามือให้กับฝ่ายตรงข้าม แล้วเจ้าคนผมยาวที่รักเรื่องตื่นเต้นยิ่งกว่าอะไรดีก็กระตุกยิ้ม เอ่ยข้อเสนอที่ทำให้ผู้ชายอีกคนกลอกตาขึ้นฟ้า พึมพำคำว่า  ‘ ไอ้เชี่ยพี่น้ำค้างแม่ง ’  หลายสิบทีอย่างทุกครั้งที่รู้สึกถึงความน่ารักที่มาพร้อมกับความน่าต่อยของคนใต้ร่าง “ ใครเสร็จก่อนเลี้ยงเหล้าร้านพี่โซ ” “ มึงเตรียมล้มละลายได้เลยค้าง เพราะกูไม่มีทางแพ้มึงหรอก ” น้ำค้างแค่นหัวเราะ ก่อนจะชะงักเมื่อปลายนิ้วสัมผัสเข้ากับมุกสีใสเม็ดเล็กตอนที่ขยับปลายนิ้วสะเปะสะปะ เขาก้มมองของที่ส่องประกายในเงามืด ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเฌอที่ยักคิ้วอย่างยียวนเหมือนรู้ว่าเขาจะพูดว่าอะไร “ หมาเฌอ มึงนี่แม่ง …”  น้ำค้างพูดเสียงกลั้วหัวเราะ ปลายนิ้วชี้หมุนคริสตัลเม็ดนั้นซ้ำๆ จนคนเป็นเจ้าของขบกรา...

แม้ว่าคอนเสิร์ตจะจบลงแต่ค่ำคืนนั้นของพวกเขายังยาวนาน             สองคนเมามายที่บาร์ประจำ ชนแก้วอย่างครื้นเครง ต่างฝ่ายต่างกล่าวถึงความประทับใจที่มีต่อวงดนตรี ก่อนจะเปลี่ยนเป็นเรื่องฝ่ามือที่เกี่ยวกันและจูบที่คาดไม่ถึง แต่มันไม่ใช่บทสนทนาที่เต็มไปด้วยความวาบหวามเขินอาย เพราะทั้งคู่เถียงกันหน้าดำหน้าแดงว่าใครเป็นฝ่ายเริ่ม             คนทั้งคู่ครอบครองโถฉี่ข้างเคียงกัน น้ำค้างแค่นยิ้มเยาะ ส่วนเฌอก็แสยะยิ้มแยกเขี้ยว แม้ว่าสายตาจะยังจดจ่ออยู่ที่ไอ้หนูของตน แต่ปากกลับใช้คำพูดฟาดฟันกันไม่มีชิ้นดี             ‘ อย่า ค้าง มึงอะบีบมือกูแน่นเลยเถอะ อย่างนี้ๆ ’ ว่าพลางขยำมือในอากาศ ทำหน้าเขินอายอย่างเสแสร้ง             ‘ แต่มึงจับมือกูก่อน จูบกูก่อนด้วย ’ ว่าพลางเหยียดยิ้ม เลียปากล้อเลียนคนข้างกาย ‘ หมาเลียปากชัดๆ ’      ...