short NC whisper through the rain # 17
‘… เอาเป็นทางโทรศัพท์ดีไหม ’ “ ไม่ดีโว้ย !” เขาตะโกนอัดหมอนอย่างอัดอั้น ใครก็ได้ช่วยเอาไอ้ลุงหื่นไม่ดูเวลานี่ไปเก็บแล้วเอาคุณพล ‘ คนดี ’ ของเขากลับมาเสียที ! พชรถอนหายใจอย่างงุ่นง่าน หัวใจเต้นรัวแรงเหมือนเพิ่งไปวิ่งลู่มา แย่หนักยิ่งกว่าตอนที่รู้สึกประหลาดกับคุณพลใหม่ๆ เสียอีก ใบหน้าของคุณพลลอยว่อนอยู่ในหัวอย่างที่ทำเอาเขาอยากตัดหัวตัวเองออกแล้วโยนทิ้งออกนอกหน้าต่าง แต่แทนที่มือสองข้างจะทำตามคำสั่งของสมอง มันกลับเลื่อนผ่านหน้าท้องลงเข้าไปใต้กางเกงแทนเสียฉิบ เขาค่อยๆ กอบกุมส่วนที่ขยับขยายขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่ทราบได้ กัดปากแน่นกลั้นเสียงร้องระหว่างชักดึงส่วนร้อนจัดไปมา ตัวงอเพราะความเสียวซ่าน ขยี้ส่วนปลายช้าๆ อย่างที่มีใครบางคนเคยทำให้ ...